Heb jij dat nou ook? Zo richting het einde van het jaar lijkt iedereen steeds drukker en gehaaster te worden. De stemmen gaan een octaaf omhoog en de emoties lopen op. Ieder jaar is het hetzelfde liedje in deze periode, net als de liedjes op de radio overigens.
Terwijl Wham en Mariah Carey hun vertrouwde kerstknallers zingen, zitten wij met z’n allen begrotingen en plannen te maken voor het volgende jaar, eindejaarsgesprekken te voeren en ellenlange to-do-lijstjes af te vinken. Want je wilt een jaar natuurlijk goed afsluiten, zodat je met een schone lei kunt beginnen aan het nieuwe jaar. En hoewel we eigenlijk best weten dat we een jaar niet echt kunnen afsluiten en onze wereld op 1 januari heus niet opnieuw begint, voelt dat wel een beetje zo. Een jaar moet ‘af’ zijn, zodat we een nieuw, vers jaar kunnen beginnen. Je opent je volgende flesje bier toch ook niet als de vorige nog niet leeg is?
Herkenbaar? Dan heb ik een fijne boodschap voor je. Deze gevoelsmatige noodzaak om dingen ‘af’ te maken zit in ons allen. Niets irritanter dan een puzzel die je niet opgelost krijgt, een verzameling waarin stukken ontbreken, een film zonder bevredigend einde of het gevoel hebben dat iets waar je mee bezig bent nog niet compleet is. Zolang de eindjes nog niet aan elkaar geknoopt zijn, is de cirkel in ons hoofd niet rond en dus feitelijk nog helemaal geen cirkel, met alle frustratie van dien.
“De gevoelsmatige noodzaak om dingen ‘af’ te maken zit in ons allen.”
Dit is echter normaal menselijk gedrag. Het heeft te maken met het zogenaamde Zeigarnik-effect. Dit effect beschrijft het fenomeen dat mensen niet complete of onderbroken taken beter onthouden dan taken die wel compleet en afgerond zijn. Hartstikke logisch en functioneel natuurlijk, maar het heeft ook een schaduwkant. Want in onze drukke en overvolle wereld is je persoonlijke en professionele mentale to-do lijst vaak lang, divers en continu incompleet. En als je niet oplet dan blijven al die incomplete taken malen in je hoofd, totdat je ze eindelijk van je mentale to-do lijstje af kunt strepen. Toegegeven, het moment van het afronden en wegstrepen van een taak is een heerlijk, bijna verslavend, gevoel. Maar een paar tellen later ben je dat vaak alweer vergeten en kriebelt de volgende incomplete taak of uitdaging weer in je hersenpan. Daar kun je niet zo veel aan doen, dit zit nou eenmaal in onze natuur.
Maar wat kun je dan wel doen om dat gevoel van onrust weg te nemen? Wat mij betreft is dat niet de dingen die je moet en/of wilt doen afraffelen of halfslachtig uitvoeren, want ik vind dat als je iets doet je het beter goed kunt doen. Nee, de oplossing is veel simpeler: minder, maar beter! Onze tijd en energie zijn kostbaar, schaars en kunnen we maar één keer uitgeven. Dan kunnen we er maar beter voor zorgen dat we het investeren in de juiste dingen die ertoe doen. En hoe minder dingen we doen, hoe minder taken ook door ons hoofd blijven spoken als ‘nog niet af’. Klinkt makkelijk op papier, maar is best moeilijk in de praktijk. Als je ‘less but better’ echter toch eens serieus wil proberen in het nieuwe jaar, dan heb ik een gouden tip: gebruik het woord ‘nee’ eens wat vaker. Richting je collega’s, baas, klanten, partner, kinderen, vrienden, familie en alle anderen, maar vooral richting jezelf. Want hoe vaker je ‘nee’ zegt, hoe meer waarde je ‘ja’ krijgt!
Mede namens alle collega’s van onze familie van bedrijven wens ik u een heel fijn en werkgelukkig 2019!
Deze column is verschenen in de decembereditie van het magazine van Driessen Groep dat in het teken staat van AMBACHT. Lees deze nieuwe uitgave van het magazine of abonneer je gratis en ontvang de komende edities in je mailbox of per post.