Technologie verandert ons werk razendsnel, maar wat houdt mensen écht betrokken en veerkrachtig? Elke Geraerts laat zien waarom juist menselijkheid het verschil maakt in een wereld vol algoritmes.
Elke Geraerts is doctor in de psychologie, oprichter van Better Minds en auteur van onder meer ‘Mentaal kapitaal’. Ze helpt organisaties om de mentale veerkracht van medewerkers te versterken. In haar werk legt ze de nadruk op focus, menselijkheid en leiderschap in een wereld waarin technologie steeds meer terrein wint.
Zes jaar geleden waarschuwde Elke op het Festival Groei van Driessen Groep dat veel mensen hun brein verwaarlozen. We leven met een oeroud brein in een wereld vol prikkels, zei ze toen. Nu, in 2025, is haar boodschap nauwelijks veranderd maar de context wel. “We weten intussen dat ons brein onderhoud nodig heeft, maar we handelen er nog te weinig naar,” zegt ze. “Het verschil is dat we het nu beter begrijpen. Alleen: kennis zonder actie levert geen verandering op.”
Volgens Elke begint werkgeluk bij het brein. “De meeste organisaties zijn nog steeds ingericht op een manier die ons brein uitput. We mailen, vergaderen en schakelen continu tussen taken. Als we werkgeluk serieus nemen, moeten we werk juist méér afstemmen op hoe ons brein optimaal functioneert.” Dat betekent: minder schakelen, meer focus.
De zoektocht naar balans en rust leidt volgens haar vaak tot nóg meer prikkels. “We installeren meditatie-apps, volgen online cursussen of lezen boeken over zelfzorg, terwijl echte rust veel eenvoudiger is. Echte groei zit niet in nóg een app downloaden of nóg een cursus volgen, maar in durven vertragen.” Even wandelen zonder telefoon, een paar minuten ademhalen tussen vergaderingen, bewust niets doen: het zijn kleine momenten die het brein helpen herstellen. “Ons brein floreert bij stilte, niet bij constante stimulatie.”
Voor HR en leiders betekent dit dat rust geen luxe is, maar een voorwaarde voor focus en creativiteit. “Creëer ruimte waarin medewerkers kunnen ontprikkelen zonder dat dat als tijdverlies voelt. Want een brein dat continu ‘aan’ staat, verliest zijn vermogen tot innovatie.”
Voor Elke is werkgeluk geen euforisch gevoel of een permanente glimlach. “Werkgeluk gaat niet over continu geluk ervaren, maar over betekenis vinden in wat je doet. Ook op dagen dat het zwaar is. Wie begrijpt waarom zijn werk ertoe doet, voelt meer energie en groeit in veerkracht.” En dat is een gedeelde verantwoordelijkheid. “Onderzoek laat zien dat 70 procent van werkgeluk wordt bepaald door de context: leiderschap, teamdynamiek, werkprocessen. Slechts 30 procent ligt bij het individu.” Dat betekent dat HR en leiders het verschil maken. “Jij kent je brein, weet wat energie geeft en kunt dat communiceren. Maar leiders moeten een cultuur scheppen waarin herstel, focus en menselijkheid normaal zijn.”
Ze ziet dat veel organisaties nog te veel denken in losse initiatieven. “Mentale kracht ontstaat niet door een workshop mindfulness of een fruitmand aan de receptie, maar door dagelijkse patronen.” Door leidinggevenden die grenzen aangeven, teams die pauzes nemen en organisaties die luisteren. “Online metingen geven cijfers, maar de echte inzichten hoor je op de werkvloer. Daar hoor je wat mensen energie geeft en wat juist leegzuigt.”
“Wie zichzelf niet kan leiden, heeft niets te zoeken in het leiden van anderen,” zegt Elke. Dat betekent dat leiderschap vraagt om rust in plaats van drukte. “De moed hebben om nee te zeggen, om vergaderingen te schrappen of een middag vrij te houden om ergens diep op in te gaan. Die voorbeeldrol is cruciaal. Alleen als de top het tempo verlaagt, durven anderen dat ook.”
De opkomst van kunstmatige intelligentie ziet Elke niet als bedreiging, maar als spiegel. “AI vergroot alles wat er al was. Wie moeite had met focus, verliest die nu nog sneller. Maar wie al goed kan prioriteren, kan AI gebruiken om mentale ballast te verminderen. Technologie kan ons bevrijden van repetitieve taken die het brein leegtrekken.”
“Leiders die durven vertragen, bouwen aan duurzame energie en echt werkgeluk.”
De echte uitdaging ligt in wat we met die vrijgekomen mentale ruimte doen. “De betekenis komt niet uit efficiëntie, maar uit betrokkenheid,” zegt ze. “Als AI werk vereenvoudigt, moeten we die tijd niet vullen met nóg meer taken, maar met reflectie, samenwerking en creativiteit. Dáár ontstaat werkgeluk.” Volgens Elke vormt juist betrokkenheid de kern van duurzame motivatie. Wie begrijpt hoe zijn werk bijdraagt aan iets groters, voelt meer verbinding en energie. En dat is uiteindelijk de basis voor echt geluk.
In een wereld waar algoritmes steeds slimmer worden, is menselijkheid volgens haar de belangrijkste onderscheidende factor. “AI kan sneller denken, maar niet voelen. Precies dat menselijk voelen is onze concurrentiekracht,” zegt ze. “Empathie, creativiteit, verbeelding, we noemen ze vaak soft skills, maar het zijn juist future skills. De kunst is om die authentieke intelligentie te versterken in plaats van te negeren.”
Voor HR-professionals ligt hier een duidelijke opdracht: investeer niet alleen in technologische vaardigheden, maar juist in menselijk kapitaal. “Zorg dat mensen blijven leren om te verbinden, te voelen en betekenis te creëren. Dat is wat technologie nooit van ons zal overnemen.”
