Artikel
13 mrt '19
13 maart '19
4 min

Generaties op de werkvloer, zijn er verschillen?

Om me heen hoor ik veel over de verschillende generaties, zowel in de media als in mijn eigen sociale netwerk. Nu zag ik laatst een artikel met de kop ''Moeilijke Millennials op het werk? Daar is de millennialcoach voor''. Is zo’n millennialcoach gewoon een goede verkooptruc of zou het echt werken? En bestaan er eigenlijk wel betekenisvolle verschillen tussen generaties op de werkvloer?

Pokémon, Flippo’s, MSN…

Aangenaam, ik ben een millennial! Geboren in 1991 en ‘vroeger’ keek ik naar Pokémon, speelde ik met Flippo’s en was ik actief op MSN. En eerlijk is eerlijk, ik heb een beetje een haat-liefde verhouding met de term ‘millennial’. Enerzijds vind ik het een prettige term, omdat ik ook de behoefte heb om ergens bij te horen of zoals het in de sociale psychologie genoemd wordt ’the need to belong’. Anderzijds vind ik het een te breed en hip begrip.

Generatielandschap

Laten we eens het totale generatielandschap verkennen. De meest bekende hokjes (generaties) zijn: Stille Generatie (1925-1944), BabyBoom (1945-1960), Generatie X (1961-1980), Generatie Y/Millennials (1981-1995) en Generatie Z (1995-nu). Maar binnen generatieland zijn er verschillende stromingen. De termen vliegen je om de oren als je via Google wat onderzoek doet. Er zijn ludieke namen bedacht om de generaties aan te duiden, zoals de protestgeneratie, generatie nix, patatgeneratie en generatie Einstein. Parallel hieraan heb je nog de volgende modewoorden waaronder de Yuppies (Young Urban Professionals) en recent kwam ik in aanraking met de term Stipster (de start-up hipster). Net zoals in de diverse (ludieke) termen verschillen zitten, zijn er ook verschillen in de geboortejaren die bij de diverse generaties horen. Het lijkt erop dat er binnen het generatielandschap niet echt uniforme definities bestaan.

Bestaan er echt verschillen tussen generaties op de werkvloer?

Generatiedenken is populair, maar het is lastig te onderzoeken. Want leeftijd en generatie kan je niet van elkaar scheiden en is daarom dus ook moeilijk apart te onderzoeken.  
Als je het internet afstruint vind je veel informatie over generaties, maar niet zoveel wetenschappelijk onderzoek. Toch zijn er een paar studies gedaan die de vraag ’’Bestaan er echt verschillen tussen generaties op de werkvloer?’’ grotendeels kunnen beantwoorden. Zo is er in de meta analyse van David Constanza et al. (2012) onderzoek gedaan naar drie werkgerelateerde criteria – werktevredenheid, organisatie commitment en persoonsverloop – binnen vier generaties, namelijk de Stille generatie, BabyBoom, Generatie X, en Millennials. Uit de resultaten blijkt dat er geen relatie bestaat tussen de werkgerelateerde criteria en de diverse generaties.  

In de media hoor je vaak dat Millennials de meest narcistische generatie ooit zijn en dat ze geen baas willen maar een coach. Blijkbaar zouden Millennials een ander soort leiderschap nodig hebben. Uit het onderzoek van Rudolph et al. (2017) blijkt dat er geen bewijs is voor generatieverschillen en de leiderschapsbehoefte. Ook zijn Millennials niet per se narcistischer vergeleken met de andere generaties. In onderzoek (Wetzel et al., 2017) hebben ze studenten van de Universiteit van Illinois vergeleken met de studenten uit de jaren ’90 en hieruit blijkt zelfs dat de huidige studenten iets minder narcistisch zijn. Daarmee is er weer een mythe ontkracht.

In hokjes denken

Uit wetenschappelijk onderzoek blijkt er dus geen onomstotelijk bewijs te zijn voor de generatieverschillen op de werkvloer dus ik denk dat we er voorzichtig mee om moeten gaan. Want voordat je het weet zijn we mensen in een hokje aan het plaatsen en focussen we ons op de verschillen, terwijl er juist vooral overeenkomsten zijn ofwel ‘different but the same’.  En door in hokjes te denken bestaat het risico dat we vergeten om naar het individu te kijken met zijn of haar talenten, terwijl dit vaak veel waardevoller is! Volgens mij is generatiedenken, op de werkvloer, vooral een managementhype geworden en de wetenschap gelooft hier niet in. Ik kan me voorstellen dat dit voor managers een hele opluchting moet zijn, want mensen blijken toch nog steeds ‘gewoon mensen’, ook op de werkvloer.

Dit artikel is geschreven door Evelyne Lumeij, werkzaam als projectmanager bij Driessen.

Voldeed dit artikel aan je verwachtingen?

Wij werken er continu aan om onze artikelen nog beter te maken.

Beoordeling 0 / 2. Aantal stemmen 0

Fijn dat dit artikel aan je verwachtingen voldeed!

Deel het in je netwerk.

Jammer dat dit artikel niet aan je verwachtingen voldeed

Laat ons weten wat we kunnen verbeteren.